Rafael Sadi
Yıllardır İsrail’in ayırımcı bir ülke olduğu iddia edilir ve İsrail ile Filistinli kardeş çocuklarına yapılan zulüm temcit pilavı gibi ısıtılıp ısıtılıp servis edilir.
İsrail 32 senedir yaşadığım bu ülkede değil İsrail Vatandaşı Araplarla atalarının topraklarında yaşayan Yahudiler ve kendilerine Filistinli diyen komşularımıza bile bir ayırımcılık konumunda olmamıştır.
Unutmamak gerekir ki İsrailli Araplar İsrail vatandaşıdırlar ve her bir Yahudi veya Hristiyan Arap İsrail vatandaşı ile aynı haklara sahiptirler.
Nüfusun oranında da 120 kişilik İsrail Parlamentosu Knesset’te her seçimde değişen 15-20 Arap asıllı milletvekili vardır. Bu milletvekillerinin 10 tanesi kendi kurdukları Arap partilerden olup geriye kalanlar ise İsrail siyasi partilerindeki milletvekilleridir.
Bazıları ile milli konularda sıkıntılar olsa da esas olan Arap Toplumu ile Yahudi toplumu arasında derin bir sorun mevcut değil. Derin sorun olmayan kitleler ailesinin ekmek parası peşinde olanlardır. İnsanların büyük bir çoğunluğu işinde gücünde ve çocuklarının doğru yetişmesi ve sağlıklı bir eğitim alıp evlenip aile kurmalarıdır. Bu Araplar için olduğu gibi Yahudiler ve Hristiyanlar için de aynıdır. Bu toplumda yaşayan ve dinleri farklı olan diğer azınlıklar için de benzerdir. Dürzüler ve Çerkezler gibi.
Hukuki eşitlik ve serbestiyet okullardan başlamakta her toplum istediği lisanda ve dini eğitimde devlet bağlı olmaksızın özgürdür.
Yüksek eğitimde ise durum çok daha farklı olmayıp Arap toplumundaki gençlerin şansları daha fazladır. Yahudi gençler üniversite okuyabilmek için 3 yıllık mecburi askeri hizmet yaptıktan sonra okuma hakkına sahiptirler ve devlet askerliğini tamamlamış olanlara 3 senelik eğitim bursu vermektedir. Arap vatandaşların askeri görev mecburiyeti olmadığından Üniversite okumak için hayattan 3 sene erken yol alabiliyorlar. Don yıllarda Arap gençleri kendilerini Vatan’a karşı sorumlu ve borçlu hissettiklerinden askeri hizmette bulunmak istediklerini dile getirerek bu göreve de talip olmuşlar sonuç olarak askere gitmek isteyen Arap veya Müslüman dinine mensup askerler de orduda görevdedir.
Arap vatandaşlar her meslekte görevdedirler. Hakim savcı, polis askeri polis ve daha bir çok vatandaşlık hakkından aynen Yahudiler kadar yararlanmaktadırlar. Yeterli oyları olursa Devlet Başkanı olmaları bile mümkündür.
Farklı durumda olanlar yok mu var tabii. Bu her toplumda ve ülkede de mevcuttur ama bu geneli temsil etmez. Terör ile iştigal edenleri de zaten vatandaş diye kabul etmek ne denli doğrudur tartışılabilir.
Gelelim bu makalenin esas yıldızına.
ANAN HALAİLİ (FUTBOLCU)
Anan 2004 yılında doğdu ve halen de Maccabi Hayfa Genç takım oyuncusu.
Geçtiğimiz hafta içinde oynanan İsrail Brezilya maçında dişini tırnağına takarak İsrail Genç Milli takımına gol kazandıran ve İsrail takımının finale kalmasına yardım etmiş olan bu genç antrenör OFİR HAYİM tarafından evladı gibi sarıldığı fotoğrafı resmen viral oldu.
İkisinin de ifadelerine göre hedef İsrail takımının şampiyon olmasıydı. Ve din farkı ile Yahudi veya Arap olmakla bir ilgisi yoktu. İkisi de aynı vatan ve bayrak için birlikte mücadele içindeydiler.
İsrail işte bu türden iki çok farklı ama salında aynı olan bir toplum olarak yaşamını idame ettiriyor.
Defalarca ifade etmişimdir. Benzer in sanı duygular ve dostluklar benim de hayatımda halen mevcuttur. Gerek Gazze’de gerekse Batı Şeria’da sürekli görüştüğümüz dostlarım vardır ve olmaya da devam edecektir. Teröristler ile sivil halk aynı aileler değillerdir.
İnsani ilişkiler galip gelecektir.
